- antracyt
- m petr. антрацит
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
antracyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. antracytycie {{/stl 8}}{{stl 7}} gatunek węgla kamiennego o wysokiej zawartości węgla; spala się wolno, dając bardzo mało popiołu <łac. z gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
antracyt — m IV, D. u, Ms. antracytycie; lm M. y «odmiana węgla kamiennego zawierająca do 97% pierwiastka węgla, czarna, często z szarym odcieniem, o metalicznym połysku; odznacza się dużą wartością opałową, używana również do wyrobu elektrod» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
antracytowy — przym. od antracyt Węgiel antracytowy … Słownik języka polskiego
bezdymnie — przysłów. od bezdymny Antracyt spala się bezdymnie … Słownik języka polskiego